Na cukrzycę cierpi już kilka milionów Polaków. U 10% chorych rozwija się tzw. zespół stopy cukrzycowej - jedno z najczęstszych powikłań związanych z cukrzycą. Zwiększona podatność na infekcje grzybicze, ból, trudno gojące się rany i owrzodzenia to tylko część objawów choroby.
Aby uniknąć drastycznych konsekwencji wszystkie osoby znajdujące się w grupie ryzyka powinny przywiązywać szczególną uwagę do właściwej profilaktyki i terapii schorzenia. Zbyt wysoki poziom cukru we krwi przy jednoczesnym długotrwałym zaniedbywaniu właściwej terapii jest przyczyną poważnych zmian w ścianach dużych (tzw.makroangiopatia) i małych (mikroangiopatia) naczyń krwionośnych. Zmiany te przyczyniają się do ich trwałego uszkodzenia, a w konsekwencji - zwiększonej podatności na choroby układu sercowo-naczyniowego. Uszkodzenie małych naczyń krwionośnych prowadzą do zmian w soczewce oka (retinopatia), upośledzenie funkcji nerek (nefropatia) lub układu nerwowego objawiające się zaburzeniami czucia, drętwienia, bólem kończyn. Natomiast wynikiem uszkodzenia dużych naczyń jest choroba wieńcowa, choroba niedokrwienna ośrodkowego układu nerwowego, a także jedno z najpowszechniej występujących powikłań cukrzycy, czyli zespół stopy cukrzycowej. Choroba charakteryzuje się niedostatecznym ukrwieniem stóp, co zmniejsza ich podatność na ból, utrudnia gojenie się ran i owrzodzeń świadczących o postępującym procesie martwiczym. Osłabieniu ulega struktura kości i stawów, w efekcie czego dochodzi do deformacji stopy uniemożliwiające chodzenie. Problem dotyka częściej pacjentów z cukrzycą typu 2, czyli insulinoniezalezną. W skrajnych przypadkach dochodzi do amputacji.

Objawy:

• Ból nasilający się w nocy, z towarzyszącymi bolesnymi kurczami mięśni, uczucie mrowienia i kłucia w nodze
• Łuszczenie i wysuszenie się skóry
• Pojawienie się licznych pęknięć z ogniskami martwicy i owrzodzenia
• Gorsze gojenie się ran
• Zaburzenia w odczuwaniu bólu, temperatury , dotyku
• Deformacje kości

Wszystkie osoby znajdujące się w grupie ryzyka powinny przynajmniej raz w roku badać stopy u specjalisty pielęgnacji stóp. Podczas codziennej pielęgnacji należy zwracać uwagę na drobne pęknięcia, zmiany zabarwienia skóry, odciski nagniotki i wszelkie stwardnienia naskórka. Paznokcie skracać pilniczkiem. Należy nosić miękkie, wygodne obuwie z szerokim noskiem. W przypadku najmniejszych zmian należy zasięgnąć konsultacji z odpowiednim lekarzem. Pedicure nie wykonywać samodzielnie ale odbywać regularne wizyty w gabinecie specjalistycznej pielęgnacji stóp. Tam odpowiednio wyszkolony personel zadba o stopy cukrzyka stosując odpowiednie preparaty i używając sterylnych narzędzi oraz rotujących frezów nienaruszających ciągłości skóry.

Wrastające paznokcie to często występująca dolegliwość, którą wielu ludzi zna z własnego doświadczenia. Niestety często bagatelizuje się ten problem, nawet jeżeli staje się przyczyną znacznych utrudnień w życiu codziennym ponieważ:

• jest przyczyną silnych dolegliwości bólowych
• powoduje długie nieobecności w pracy i w szkole
• cechuje się wysoką nawrotowością (70-90%).

Dolegliwość ma najczęściej charakter przewlekły. Najczęściej skarżą się na nią osoby pomiędzy 15, a 40 rokiem życia, 2-3 razy częściej mężczyźni, najczęściej zajęty jest paluch i jego strona boczna.

Czynniki uszkadzające i deformacje paznokci

Do czynników mających negatywny wpływ na stan płytki paznokciowej zaliczamy:

• niedobory żywieniowe,
• schorzenia przemiany materii,
• choroby narządów wewnętrznych,
• liczne czynniki zewnętrzne: wilgoć, stosowanie czynników chemicznych, temperatura,
• wrastające i wkręcające paznokcie

Są dwa powody wrastających paznokci. Pierwszy dotyczy paznokci rosnących samoistnie w dół wbijających się w wał paznokciowy – może to być również przypadłość genetyczna. A drugi dotyczy paznokci wrastających ze względu na uraz mechaniczny. Bardzo częstym powodem takich urazów jest chodzenie w ciasnych, zwężanych i mało wygodnych butach. Innym powodem jest zbyt krótkie lub nieprawidłowe obcinanie paznokci stóp. Dodatkowych czynnikiem jest także specyficzna praca zawodowa lub przeciążenie stóp podczas treningów (dotyczy sportowców).

Stopy z Haluksami także w istotny sposób mają wpływ na paznokcie. Deformacje stopy z Halluksem sprawia, że największy pale stopy czyli „paluch” naciska lub ściera się z sąsiadem, a to przyczyna do powstawania modzeli, odcisków, stanu zapalnego i wrastających paznokci.

Wrastający paznokieć może na początku mniej boleć, ale nawet mały ból jest sygnałem aby jak najszybciej pojawić się u podologa. Zaniechanie tego prowadzi do zaczerwienienie tkani skórnej, potem pojawia się wydzielina ropna i tzw. „dzikie mięso” czyli hipergranulacja. Ostatnia faza jest niezmiernie bolesna i dużo trudniejsza do opanowania. Dochodzi do tego, że chory nie tylko mocno utyka, ale powoli przestaje całkowicie chodzić. W skrajnych przypadkach może dojść do zatrucia organizmu a w konsekwencji nawet do zgonu.

Zabieg chirurgicznych czy zabieg podologiczny?

Wielu pacjentów kierowanych jest lub kieruje się ze swoimi dolegliwościami do chirurga. Ten najczęściej usuwa część albo całą płytkę paznokcia. Niestety mimo iż jest to zazwyczaj bolesny zabieg problemu wrastającego paznokcia nie rozwiązuje. Płytka paznokcia powoli będzie odrastała lecz kierunku wzrostu nowego paznokcia nie zmieni. Tak dziej się u co najmniej 70 % chorych.    

Ortonyksja – jest to terapia wrastających paznokci przy użyciu klamer. Zadanie klamer jest spłaszczenie płytki paznokciowej lub zmiana tory wzrostu paznokcia. Istnieje kilka systemów klamer – dobiera się jest indywidualnie w zależności od kształtu płytki, stopnia wzrastania paznokcia. Bezbolesna i nieinwazyjna ortonyksja przynosi trwałe efekty – podobnie jak aparat ortodontyczny w przypadku uzębienia.

Jakie są zalety klamer?

• natychmiastowe ustanie bólu,
• uniknięcie bolesnych operacji – ważna zaleta nie tylko dla diabetyków,
• nie przeszkadzają podczas chodzenia,
• nie ograniczają sprawności ruchowej (nie trzeba rezygnować z ulubionego sportu),
• nie wymagają zwolnienia lekarskiego z pracy.

Kiedy zakładamy klamry?

• profilaktycznie – w przypadku łagodnego wrastania paznokcia,
• w ciężkich przypadkach zapobiegania operacji.

Klamra druciana 3TO – jest innowacyjnym i ekonomicznym rozwiązaniem dla problemu wrastających paznokci. 3TO wykona jest ze stali chirurgicznej o możliwościach sprężynowania. Odpowiednio ukształtowana ręcznie za pomocą specjalnych narzędzi wyprofilowana do kształtu paznokcia daje nam duże możliwości korekty. Klamra 3TO dostępna jest w 1 wersji z wyprofilowaną omegą bez zakończeń, które wykonujemy sami. Wykonanie haczyków indywidualnie pozwala na ustalenie siły działania klamry ( w miejscu wrastania wykonujemy ramię krótsze, które bardziej pracuje, a w miejscu, w którym mamy zdrową płytkę o prawidłowym kształcie wykonujemy ramie dłuższe, którego działanie jest słabsze). Dzięki takiemu zastosowaniu nie uszkodzimy płytki paznokcia w miejscu, w którym jest ona zdrowa w przypadku wrastania jednostronnego. Uniwersalna pod kątem wielkości, posiada dwie grubości drutu 0,4 mm i 0,5 mm. 3TO są przeznaczone dla pacjentów dorosłych albo dzieci.
Aplikacje klamry 3TO jest bezbolesnym zbiegiem dla wrastających paznokci. Porównując z innymi technikami, mamy tutaj do czynienia z 3-częściową klamrą, dzięki czemu można łatwo dopasować ją do każdego przypadku..

Tamponowanie - tamponada do miękka, przepuszczalna powietrze fizelina, która aplikujemy w wale paznokciowym w celu oddzielenia paznokcia od otaczających go tkanek oraz poszerzenia między płytką a wałem skórnym. Stosowana jest zarówno w przypadku stanów zapalnych występujących jako konsekwencja wrastających paznokci jak i po założeniu klamer w celu zabezpieczenie haczyków przed podrażnieniem wałów paznokciowych. Materiał można dodatkowo nasączyć materiałem odkażającym.

Klamry 3TO aplikacja

• dokładna kontrola stóp,
• dezynfekcja skóry,
• oczyszczenie wałów paznokciowych,
• przygotowanie płytki odpowiednimi narzędziami rotacyjnymi,
• przygotowanie odpowiedniej klamry,
• nałożenie klamry ortonyksyjnej,
• nałożenie tamponady. 

Sposób zakładania klamry typu B/S QIUCK
Przed przystąpieniem do zabiegu podologicznego potrzebna jest dokładna kontrola stóp. Jeśli stwierdza się u pacjenta wrastający paznokieć, zabieg wykonujemy wyłącznie „na sucho”. Moczenie stóp powoduje, że klamra nie będzie się trzymała, odpadnie. Przeciwwskazaniem do stosowania klamry B/S QIUCK jest stan zapalny wału paznokciowego wraz z wyciekiem, ponieważ klamra również odpada. Również bardzo grube luz zrolowane paznokcie nie poddają się działaniu klamry z tworzywa. Skórę stóp należy zmiękczyć w sposób zastępujący tradycyjne moczenie nóg w wodzie (np. żel, płyn, pianka zmiękczająca skórę).  Powierzchnie płytki paznokciowej delikatnie, w zależności od grubości paznokcia zeszlifować. W tym celu należy użyć frezarki do pedikiuru z odpowiednim narzędziem rotacyjnym. Za pomocą szablonu dobrać odpowiedni rodzaj klamry. Przed jej nałożeniem koniecznie zmatowić powierzchnię klamry. Dokładnie oczyścić i odtłuścić. Czynność ta gwarantuje że klamra będzie się trzymała przez klika tygodni. Nałożyć cienką warstwę specjalnego kleju do klamer.  Klamrę przykleić 1-2 mm poniżej miejsca, gdzie występuje największa bolesność. Jeden koniec klamry przytrzymać przez 3 sekundy, a następnie, nadal trzymając, dokleić pozostałą część. Po 10 sekundach zdjąć folię nośnikową. Zaaplikować tanponadę.

Rurki iniekcyjne na wrastające paznokcie
Metoda stosowana przede wszystkim w sytuacji, gdy wrastanie paznokcia nastąpiło na skutek złego jego odcięcia – głęboko „na okrągło”. Rureczki są przecięte z jednej strony. Rureczkę nasuwa się na odpowiednio przygotowany brzeg paznokcia na pomocą pincety anatomicznej i utrwala masą do rekonstrukcji paznokcia. Z macy tej można przygotować również „protezę częściową” w celu uzupełnienia usuniętego brzegu paznokcia.    

Czynniki uszkadzające i deformacje paznokci

Do czynników mających wpływ na stan płytki paznokciowej zaliczamy:

• niedobory żywieniowe,
• schorzenia przemiany materii,
• choroby narządów wewnętrznych,
• liczne czynniki zewnętrzne np.: wilgoć, stosowanie środków chemicznych, temperatura,
• onycholiza – oddzielenie się płytki paznokciowej (onycholysis). Płytka oddziela się od łożyska,
• zakażenie: grzybice, działanie detergentów, łuszczyca,
• przerost płytki paznokcia. Paznokcie mają szponowaty kształt i często są przebarwione. Rosną powoli, są zgrubiałe i bardzo twarde.
• Poważne urazy mechaniczne,
• zaburzenia krążenia

Grzybica paznokci – grzybicę paznokci wywołują przede wszystkim drożdżaki, pleśniowce i dermatofity. Choroby grzybicze paznokci – biorąc pod uwagę sposób zainfekowania  oraz rozwój choroby – zostały podzielone na pięć grup:

• onychomikoza dalsza i boczna,
• onychomikoza paznokciowa bliższa,
• onychomikoza powierzchniowa,
• onychomokoza wewnątrzpaznokciowa,
• onychomokoza całkowita dystroficzna.

Zmiany chorobowe w pierwszej fazie obejmują paznokieć palucha a następnie kolejne płytki paznokciowe. Grzybicą paznokci przede wszystkim zarażają się osoby starsze ale choroba może również pojawiać się u małych dzieci. Pierwszym objawem choroby jest zmiana przebarwienia paznokcia. Następnie staje się on matowy, bardziej kruchy i zaczyna się rozwarstwiać i łuszczyć znacznie utrudniając codzienną pielęgnację. Na zakażenie chorobami chorobotwórczymi narażone są w pierwszej kolejności osoby ze znacznie obniżoną odpornością, chore na cukrzycę, po przebytej chemioterapii oraz kuracji przy zastosowania sterydów  i antybiotyków. Również skarpetek z włókiem syntetycznych oraz nieprzepuszczającego powietrza obuwia może sprzyjać rozwojowi grzybicy paznokci. Zmiany grzybicze paznokci nie ustępują same i przy pojawieniu się pierwszych oznak choroby należy natychmiast poddać się odpowiedniej kuracji.  W pierwszej fazie choroby często wystarczy stosowanie leków dostępnych w sprzedaży aptecznej bez recepty lekarskiej.

O kuracji bardziej zaawansowanej choroby powinien zadecydować lekarz dermatolog.  O skierowaniu do lekarza specjalisty decyduje badanie mykologiczne ustalające rodzaj zakażenia. Nieleczona grzybica może przenieść się na inne partie ciała i sprzyja częstemu pojawianiu się infekcji wirusowych i bakteryjnych.

Pedicure Medyczny to usługa skierowana do osób ze schorzeniami stóp, wrastającymi paznokciami oraz urazami mechanicznymi płytki paznokciowej.
Po odpowiednim przeszkoleniu, możemy nie tylko zadbać o piękny wygląd stóp naszych klientek, ale również pomóc w usunięciu takich dolegliwości, jak wrastające paznokcie, odciski, modzele czy pękające pięty.

Pierwszym etapem jest oczyszczająca kąpiel stóp z dodatkiem preparatów zmiękczających. Po kąpieli i dezynfekcji stóp zostaje usunięty zrogowaciały naskórek, a następnie przechodzimy do oczyszczania i modelowania paznokci. W trakcie wszystkich tych czynności skupiamy się przede wszystkim na zlikwidowaniu uciążliwych problemów, jakimi są odciski, modzele czy pęknięcia lub wrastające paznokcie. Końcowym etapem jest peeling i kosmetyka skóry i masaż stóp.
Pedicure medyczny to doskonała metoda na pozbycie się bolesnych odcisków, które powstają np. na skutek nacisku buta. Zrogowaciały naskórek odkłada się i twardnieje, a na środku miejsca ucisku powstaje tzw. rdzeń, który może doprowadzić do odczuwania silnego bólu w trakcie chodzenia. Innym problemem jest sucha, zrogowaciałą skóra stóp, która może doprowadzić do powstania modzeli, czyli owalnych, żółtawych zgrubień. Mimo, że przypominają odciski, nie są tak bolesne gdyż nie posiadają jądra, które naciska na zakończenia nerwowe.

Pedicure medyczny wykonujemy fachowo, delikatnie i bezboleśnie. Po zabiegu udzielimy wszelkich niezbędnych informacji dotyczących dalszej samodzielnej pielęgnacji stóp.
Przed każdym zabiegiem pielęgnacji stóp pamiętajmy o zachowaniu higieny, obowiązkowo należy założyć rękawiczki jednorazowe, maseczkę zabezpieczającą przed wdychaniem pyłów, jak również okulary ochronne.

Pedicure kosmetyczny gabinetowy, podobnie jak w przypadku pedicure domowego rozpoczynamy kąpielą stóp w wodzie z dodatkiem specjalistycznych środków przygotowujących skórę do zabiegu. W gabinecie używane są zarówno sole do kąpieli jak i koncentraty zmiękczające i odświeżające skórę stóp. Pedikiurzysta po osuszeniu stóp spryskuje je preparatem dezynfekującym a następnie dokładnie je ogląda, aby sprawdzić czy na stopie nie występują żadne niepokojące zmiany takie jak modzele, odciski czy brodawki. W przypadku ich wystąpienia kosmetolog wykonuje pedicure medyczny. Jeśli na stopach nie występują żadne zmiany chorobowe, kosmetolog przystępuje do zmywania  paznokci i odsuwania skórek przy użyciu frezarki.  W przypadku skórek bardzo mocno przerośniętych pedikiurzysta usuwa je używając w tym celu cążek. Następnie starannie obcina się, opiłowuje i poleruje paznokcie i za pomocą specjalnej sondy oczyszcza się przestrzenie pod wałem paznokciowym.

Po zakończeniu tych czynności, również przy użyciu frezarki usuwa się zrogowaciały naskórek dobierając rodzaj, kształt i wielkość frezu do miejsca, które jest opracowywane. Po użyciu frezarki można dodatkowo wykonać peeling. Następnie może wykonać delikatny i odprężający masaż, a następnie zaaplikować maskę do stóp.
Ogromnym plusem wykonywania zabiegu w gabinecie kosmetycznym jest fakt, że wszystkie użyte podczas zabiegu kosmetyki zostają starannie dobrane do specyficznych wymagań skóry klienta.

Powstają w wyniku nadmiernego rogowacenia naskórka w odpowiedzi na ucisk. Odciski tworzą się zwykle na palcach stóp, gdzie kości są bardziej wydatne i powodują ocieranie się skóry o but, ziemię czy inne kości. Grubiejący nagniotek zwiększa ucisk na wewnętrzne warstwy skóry. Zdarza się, że warstwa rogowa, która nie może się oddzielić, powoduje powstanie rdzenia wnikającego w skórę, zwiększając ból. Jeżeli odcisk ulegnie zapaleniu pojawia się ból, swędzenie i zaczerwienienie. Najczęstszymi miejscami występowania nagniotków są górne powierzchnie palców u stóp, końce palców i przestrzenie między palcami.

Objawy:

• twarda narośl na skórze palców u stóp z obecnością czopa rogowego
• ból przy bezpośrednim ucisku na nagniotek
• czasem świąd i zaczerwienienie wokół odcisku, z towarzyszącym dotkliwym bólem
• poczucie dyskomfortu w ciasnych butach (pospolite u kobiet)

Przyczyny:

• noszenie za ciasnych butów
• zdeformowane i zakrzywione palce stopy
• obcisłe skarpety i rajstopy
• szew lub łączenie wewnątrz buta, które obciera palce
• czasem zbyt luźny but, w którym stopa ślizga się przy każdym kroku
• długie schodzenie po pochyłej nawierzchni

Profilaktyka:

• unikanie butów, które są zbyt ciasne lub za luźne
• noszenie butów z odpowiednio szerokim noskiem
• unikanie obcisłych skarpet i rajstop
• używanie pumeksu lub innych środków ścierających, aby zmniejszyć zrogowaciałą warstwę nagniotka
• stosowanie osłonki wokół odcisku, żeby zmniejszyć ucisk

Leczenie
Polega na delikatnym usuwaniu odcisku. Prowadzi to jednak tylko do tymczasowej ulgi, jeżeli źródło nacisku nie zostanie wyeliminowane. W trudno leczących się odciskach, można usunąć je chirurgicznie.

Modzel to ognisko hiperkeratozy skóry, czyli nadmiernego rogowacenie naskórka, które zazwyczaj powstaje na podeszwie stopy pod jedną z główek kości śródstopia. Modzele tworzą się zwykle na wyniosłościach kostnych, głównie na podeszwie stopy (na głowach kości śródstopia) i na pięcie. Zdarza się, że modzele posiadają głęboko umiejscowiony rdzeń, są wtedy wyjątkowo bolesne i wrażliwe na ucisk.

Objawy:

• twarda narośl, zwykle na kłębie palucha
• ból przy obciążeniu stopy, mijający w trakcie spoczynku
• poczucie dyskomfortu w butach na cienkiej podeszwie i wysokim obcasie
• częstsze u kobiet niż u mężczyzn

Przyczyny:

• noszenie butów na wysokim obcasie
• nieprawidłowe ustawienie kości śródstopia
• nieprawidłowy chód
• płaskostopie lub wysokie podbicie stopy
• zbyt długa kość śródstopia
• otyłość

Profilaktyka:

• unikanie butów na wysokim obcasie
• noszenie butów z odpowiednim podbiciem i gumową podeszwą amortyzującą wstrząsy
• stosowanie wkładek, zapobiegających obcieraniu stóp
• utrzymywanie skóry stóp w odpowiedniej wilgotności
• używanie pumeksu lub innych środków ścierających, aby zmniejszyć zrogowaciałą warstwę modzeli
• osłona miejsc wokół modzeli, żeby zmniejszyć ucisk

Leczenie
Polega na regularnym ścinaniu modzeli i codziennym szorowaniu ich pumeksem po kąpieli. Jednak często prowadzi to tylko do tymczasowej ulgi, jeżeli źródło nacisku nie zostanie wyeliminowane. Równomierny rozkład masy ciała i ochronę przed nawrotami mogą zapewnić odpowiednio wymodelowane wkładki do obuwia. Również wkładki ortopedyczne stosowane w celu korekcji problemów funkcjonalnych mogą okazać się niezbędne w procesie leczniczym. W trudno leczących się modzelach, lekarz może przeprowadzić zabieg chirurgiczny usunięcia modzeli.

Pękające pięty są dość często spotykaną dolegliwością, szczególnie w okresie lata oraz ciepłych strefach klimatycznych. Mogą być często konsekwencją nieprawidłowego dbania o suchą skórę stóp. przenikanie drobnoustrojów chorobotwórczych i powstanie zakażenia. Dzięki regularnie wykonywanym zabiegom pedicure, stopy będą miękkie i ładne. Problem suchej skóry zlekceważony i zaniedbany doprowadzi do schorzenia stóp jakim są pękające pięty.
Gruba skóra z trudem pochłania i wydala wilgoć, może więc mieć skłonność do wysuszenia. Jeśli wysuszona skóra nie zostanie poddana odpowiedniej pielęgnacji, może dojść do jej popękania. Pęknięcia – to najczęściej szczeliny w zrogowaciałej warstwie naskórka ale zdarza się, że sięgają głęboko, aż do skóry właściwej. Wówczas bolą, krwawią a niekiedy prowadzą do powstania stanu zapalnego. Rany ułatwiają

Pięty mają szczególną skłonność do wysuszania i pękania w lecie, kiedy nosimy sandały i letnie buty eksponujące pięty. Brak wilgoci w skórze pięt zmniejsza elastyczność. Wysuszona skóra, która normalnie w trakcie chodzenia powinna elastycznie dostosować się do ruchów stopy, rozszczepia się i pęka, radząc sobie w ten sposób z naciskiem.
Głębokie pęknięcia skóry na piętach mogą przemienić się w szczeliny sięgające głębszych tkanek, a tym samym zwiększyć ryzyko zainfekowania. codzienna pielęgnacja stóp oraz dobór odpowiedniego obuwia mogą skutecznie zapobiec problemowi. Udzielamy także porad, jak należy dalej pielęgnować pięty w domu, aby podtrzymać działanie opatrunku.

Zabieg
Przed właściwym zabiegiem stopy moczy się przez 3-5 minut w ciepłej wodzie z dodatkiem soli do stóp. Następnie, po osuszeniu stopy, rozpoczyna się usuwanie z pięty twardego naskórka. Najlepiej stosować do tego specjalną frezarkę diamentową. Bruzdy likwiduje się, przesuwając urządzenie tylko w jednym kierunku - równolegle do pęknięć. Stosowanie innej techniki sprzyja powiększaniu się szczelin. Jeżeli pęknięcia są głębokie, całkowite ich usunięcie będzie możliwe po kilku wizytach w gabinecie.
Kolejny etap zabiegu to nałożenie na całe stopy specjalnej maski z leczniczym preparatem. Musi być nałożona gruba warstwa maści. Po zakończeniu nawilżania wyciera się je jednorazowym ręcznikiem lub miękką papierową ściereczką. Nakładamy bawełniane skarpetki i pełne buty. Ważne, aby przed założeniem butów stopy były dobrze osuszone. W przeciwnym razie będą się ślizgały, co spowoduje podrażnienie delikatnej skóry.

Peelingi zmiękczają zrogowaciałą skórę i usuwają zgrubienia na stopach łagodniej niż tradycyjne tarki lub pumeks, chociaż nie mniej skutecznie. Stanowią też rodzaj relaksującego nogi i poprawiającego krążenie krwi masażu.

Peelingi do stóp mają działanie intensywnie ścierające, dlatego nie należy ich stosować niezgodnie z przeznaczeniem, np. do całego ciała. Na ogół masuje się nimi suchą skórę, a następnie spłukuje (chyba, że producent zaleca inaczej).

Po zmyciu peelingu dobrze jest wsmarować w stopy krem odżywczy. Po takim zabiegu skóra będzie gładka i przyjemna w dotyku.

Różne obszary na stopach i dłoniach odpowiadają poszczególnym częściom ciała i tym samym masując je lub uciskając określone punkty można oddziaływać na konkretny narząd.

Masaż sprawi, że nasze stopy będą piękne i zdrowe.

Celem masażu jest odblokowanie stref przepływu energii całego ciała, a także likwidacja bólu i napięć znajdujących się w poszczególnych obszarach czy też narządach. Strefy ciała biegną wzdłuż stopy od palców nóg do głowy parzyście po obu stronach.